W obliczu skomplikowanych losów sportu żużlowego w stolicy Wielkopolski, prezentujemy na naszych łamach cykl artykułów pod wspólnym tytułem: „Historia sportu żużlowego w Poznaniu”. Dzisiaj część druga. Zapraszamy do lektury.

Epoka Smoczyka

W 1948 r. w Okręgu Poznańskim utworzono Poznańska Ligę Okręgową (PLO), która istniała do 1955 r. Zawodnicy startowali na tzw. maszynach przystosowanych, a system rozgrywek był zbliżony do I i II ligi.

Z Poznania do rozgrywek zgłosiły się dwie drużyny: HCP i ZZK, jednak ta druga ekipa wycofała się z rywalizacji po pierwszej rundzie i zastąpiona została przez Unię Zielona Góra. Z kolei HCP nie odegrała znaczącej roli w rozgrywkach, zajęła ostatnie 9 miejsce w tabeli i sekcja została rozwiązana.

HCP reprezentowali: Z. Antkowiak, Jarzębowski, Modrzyński, a team ZZK: I. Czerniak, M. Makowski, L. Jankowski i R. Świtała.

Tabela PLO w sezonie 1948:

1. MK II Rawicz 4 12

2. LKM II Leszno 4 11

3. Unia Chodzież 4 9

4. Unia Gniezno 4 9

5. Unia Gostyń 4 8

6. Unia Gorzów 4 6,5

7. Unia Zielona Góra 4 5,5

8. SKS Śrem 4 5

9. HCP Poznań 4 4

W 1949 r. bezkonkurencyjnym na polskich torach był legendarny Alfred Smoczyk. Wówczas rozegrano w Poznaniu dwa turnieje i w obu największą gwiazdą był właśnie lesznianin.

Pierwszą rywalizacją był turniej indywidualny, który odbył się 3 lipca i wygrał go Smoczyk z dorobkiem 16 pkt. ustanawiając przy okazji rekord toru wynoszący 1:36,8. Na drugim miejscu uplasował się Józef Olejniczak (LKM Unia Leszno), który wywalczył 15 pkt., a na trzecim znaleźli się z 14 pkt. Stefan Maciejewski i Ludwik Rataj (obaj KM Ostrów).

25 września 1949 r. odbył się w Poznaniu trójmecz z udziałem Unii Leszno, KM Ostrów i KM Rawicz. W zawodach również wystąpił Alfred Smoczyk, który poprawił swój rekord toru wynoszący od tej pory 1:33,0. Trójmecz wygrała Unia Leszno - 23 pkt. przed KM Ostrów 21 pkt. i KM Rawicz 9 pkt.

Do II-ligowej rywalizacji w 1949 roku również przystąpiły dwie drużyny. Unia Poznań w składzie: Kaźmierczak, Baranowski i Wilczyński oraz Lechia Poznań, którą reprezentowali: Woźniak, Żmuda i Grudziak. Jednak Lechia zajęła ostatnie miejsce w lidze i jak to miało miejsce w przypadku HCP sekcja została rozwiązana.

Tabela II ligi w sezonie 1949:

1. CTCiM Częstochowa 4 11 91

2. Polonia Bydgoszcz 4 11 89

3. Związkowiec Gdańsk 4 10 67

4. RTKM Rzeszów 4 9 79

5. Unia Chodzież 4 7,5 54

6. Unia Poznań 4 6 54

7. MK II Rawicz 3 4,5 34

8. DKS Łódź 3 3 26

9. Lechia Poznań 3 3 25

Trzy drużyny

Na początku lat 50-tych były w Poznaniu trzy kluby żużlowe.

W 1950 roku w II lidze wystąpiła Unia Poznań, której barwy reprezentowali: Cz. Frąckowiak, E. Wilczyński, W. Zieliński i J. Kaźmierczak. Ekipa ta uplasowała się na piątym miejscu w tabeli wśród dziewięciu zespołów.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że od 1950 roku wprowadzono kolory kasków, a zawodnicy startowali po czterech w każdym wyścigu. Drużyny liczyły po czterech zawodników plus rezerwowy, a zawody składały się z 12 wyścigów.

Dwie pozostałe drużyny ze stolicy Wielkopolski wystąpiły w Poznańskiej Lidze Okręgowej. Były nimi: Gwardia Poznań oraz Kolejarz Poznań. Skład Gwardii stanowili: K. Bukowski, Z. Witucki, B. Krawczyk i B. Olewski, natomiast Kolejarza reprezentowali: E. Siwek, K. Leszczyński, R. Świtała, F. Kabus.

Tabela II ligi w sezonie 1950:

1. Polonia Bydgoszcz 4 11

2. CTCiM Częstochowa 4 11

3. Legia Warszawa 4 9

4. Związkowiec Gdańsk 4 8

5. Unia Poznań 4 8

6. Gwardia Rzeszów 4 7

7. Unia Chodzież 3 5

8. Gwardia Łódź 4 4

9. Gwardia Krotoszyn 2 0

Tabela PLO w sezonie 1950

1. Unia II Leszno 4 12

2. Gwardia Gorzów 4 10,5

3. Stal Z. Góra 4 9,5

4. Włókniarz Piła 4 8,5

5. Gwardia Poznań 4 7

6. Stal II Ostrów 4 6,5

7. Związkowiec Gniezno 4 6

8. Stal Gorzów 4 5,5

9. Kolejarz Poznań 4 3,5

W 1951 roku zlikwidowana została II liga w związku z czym zawodnicy ścigali się albo w ekstraklasie na typowych motocyklach żużlowych (Jawy, Jeepy) albo w lidze okręgowej na motocyklach przystosowanych.

W związku z tą reorganizacją Unia Poznań wystąpiła w Poznańskiej Lidze Okręgowej, którą podzielono na dwie grupy: A i B.

Unia razem z Gwardią walczyły w grupie A, a w grupie B rywalizowały Kolejarz Poznań i Budowlani Żabikowo. Najmniejsze zmiany kadrowe w stosunku do poprzedniego sezonu nastąpiły w Kolejarzu, w którym F. Kabusa zastąpił N. Świtała.

Składy pozostałych ekip przedstawiały się następująco:

Unia Poznań - A. Baranowski, Cz. Frąckowiak, W. Zieliński i Szubczyński;

Gwardia Poznań - B. Olewski, R. Ciesielski, F. Stencel;

Budowlani Żabikowo - Gierdal, Janecki, Wichłacz, Skrok i Cegiełka.

Tabela grupy A PLO w sezonie 1951:

1. Włókniarz Piła 4 11 73

2. Unia II Leszno 4 10,5 74

3. Stal I Gorzów 4 10 79

4. Unia Poznań 4 8 65

5. Gwardia Krotoszyn 4 7,5 60

6. Gwardia Gorzów 4 7,5 58

7. Stal Z. Góra 4 7 54

8. Stal II Ostrów 4 6,5 50

9. Gwardia Poznań 4 3 34

Tabela grupy B PLO w sezonie 1951:

1. Gwardia Śrem 4 11 89

2. Spójnia II Wrocław 4 11 74

3. Kolejarz Poznań 4 9,5 64

4. Kolejarz Piła 4 8,5 74,5

5. Ogniwo Wągrowiec 4 8 57,5

6. Stal II Gorzów 4 6,5 54,5

7. Budowlani Żabikowo 4 6 49

8. Spójnia Gniezno 4 5,5 41,5

9. Stal Wrocław 4 3 30

Ciąg dalszy wkrótce

źródło: Express Poznański 1995